Bob merkt dat zijn hoogbejaarde moeder bij vlagen haar verleden vergeet. Dat boezemt hem angst in: hij vreest dat ze als zand tussen zijn vingers wegglipt. Maar de verzorgers in het woonzorgcentrum zien dit anders: 'Stop met je paniek!' Hun boodschap: vergeet dementie, onthoud de mens. Stilaan leert Bob haar dementie aanvaarden, met respect en geduld. Iedereen vergeet weleens iets, dat is niet abnormaal. Ze kan nog gelukkig zijn in haar eigen wereld, ook al maakt hij daar geen deel meer van uit.
Vergeet het gaat over liefde, ook als wie je liefhebt langzaam wegkwijnt.
