Ling gaat naar buiten, alleen. Hoewel⦠ze heeft al haar knuffels bij zich. In een prentenboek waarin nauwelijks woorden nodig zijn, gaat de fantasie met Ling aan de haal. Elk van haar knuffeldieren komt tot leven: ze stoeit en knuffelt met haar beer, lacht met haar hyena en zijn vrienden, scheert door de lucht met haar vogel, duikt de diepzee in met haar octopus en rijdt mee op de rug van haar cheeta⦠Je voelt de wind en het water, de snelheid, de dierenlijven, de vriendschap en de vrijheid.
Een ode aan de tijd die eigenlijk nooit voorbijgaat: de tijd waarin je knuffels leven. Yvon van Oel heeft een prentenboek gemaakt dat direct vertrouwd voelt, waar de vreugde van afspat, en dat je gewoon móét hebben om elke avond
weer te bekijken, terwijl je je knuffels in je armen houdt.
