Sinds de veertiende eeuw wordt papier in bijna elke Europese cultuurvorm gebruikt. Er valt dan ook met recht van een ‘papieren tijdperk’ te spreken, dat zich tussen het jaar 1400 en 1800 ontvouwde. Naast wat er van dit materiaal zelf behouden is gebleven, valt er echter ook óp papier een spoor van dit materiaal te volgen. Dit papieren tijdperk wordt benaderd via een combinatie van economische geschiedenis, communicatiegeschiedenis en boekwetenschap. Een interdisciplinaire methode die zich primair richt op Amsterdam. Deze stad van drukkers, uitgevers en handelaren vormde in de vroegmoderne tijd een belangrijke spil in het uitgebreide netwerk van de Europese papierhandel. Via productie- en handelsregisters, contracten en verslagen toont Daniel Bellingradt de waarde van een interdisciplinaire benadering voor de geschiedschrijving van papier.
