''Vervlogen jaren'' bevat, naast mooie bladzijden over Erens' jongensjaren, vooral portretten van Franse literatoren met wie de auteur bevriend raakte. Maar ook wordt zijn persoonlijke verkeer met de Tachtigers op onvergetelijke wijze vastgelegd. De jonge Erens bleek zich in het Parijs van rond de eeuwwisseling met evenveel gemak te bewegen in de salons en cafés waar de jonge symbolisten bijeenkwamen, als hij het in zijn jeugd tussen de paarden en knechten op de ouderlijke boerderij had gedaan. In het Amsterdamse artiestenmilieu speelde hij geen hoofdrol, maar vanwege zijn vertrouwdheid met de toenmalige Franse literatuur werd aan zijn inbreng wel degelijk belang gehecht.
