Wat als het opvoeden van je kinderen je zwaar valt? Of wat als je door een zeer turbulente periode gaat waardoor je je kinderen niet de zorg kan geven die ze verdienen? Gelukkig bestaat er dan pleegzorg. Toch? Of toch niet zo gelukkig? In onze maatschappij worden de onvermijdelijke keuzes van ouders met kinderen in pleegzorg vaak bestempeld als onmenselijk. Maar wanneer we met een open geest naar de verhalen van deze ouders luisteren, blijkt niets te zijn wat het lijkt. Hoe voelen ouders zich wanneer hun kind iemand anders mama of papa noemt? Hoe zijn ze tot de beslissing gekomen om hun kind te laten opvoeden door pleegzorgers? Hoe is het om de verjaardag van je kind niet fysiek mee te kunnen vieren? Of hoe leg je je kind uit waarom het niet meer bij jou woont? Aan de hand van portretten vertelt Voor altijd mijn kind het verhaal van verschillende ouders. Verhalen over verdriet, woede en teleurstelling. Verhalen van liefde, warmte en blijdschap. Maar bovenal pakkende en persoonlijke getuigenissen van ouders van kinderen in de pleegzorg die verdienen om gehoord te worden. Omdat élk verhaal telt. Ouders van kinderen in pleegzorg zijn moeilijk bereikbaar. Dit inleefboek legt deze vaak onvoldoende gekende vorm van gedeeld ouderschap bloot en zet aan het individu los te koppelen van de groep.
