Regenten en ook gewone burgers in de Republiek probeerden via pamfletten de meningsvorming over maatschappelijke kwesties te beïnvloeden. Zo ook Simon Oomius, predikant van Purmerland en Waterland. Van het Rampjaar 1672 tot na de Vrede van Westminster in februari 1674 schreef hij vijf politieke pamfletten, die in totaal 540 bladzijden beslaan. Hierin verdedigde en promootte hij de koers van de jonge stadhouder Willem III, nadat er, voor de meeste gewesten, een einde gekomen was aan een stadhouderloos tijdperk. Oomius laat niet alleen zien welke politiek volgens hem in tijd van oorlog moet worden gevolgd, maar geeft ook een schets van de politiek die in vredestijd moet worden gevoerd. Zijn ‘bazuinen’ getuigen van Oomius' ideaal van de Republiek als een confessionele staat, waarin de gereformeerde belijdenis een belangrijke samenbindende factor is en het Oranjehuis een bewaker en waarborg van de (religieuze) eenheid.
