Vormt de individualisering en globalisering daadwerkelijk een bedreiging vormen voor de solidariteit, en daarmee voor de verzorgingsstaat?
Veel mensen nemen tegenwoordig als vanzelfsprekend aan dat de bereidheid om iets voor een ander te doen afneemt. Hierdoor zou een van de pijlers onder de verzorgingsstaat afbrokkelen. De Nederlandse verzorgingsstaat staat dan ook al een kwart eeuw onder druk. Sinds de jaren tachtig is er een onafzienbare reeks van hervormingen van het sociale stelsel doorgevoerd en nog lijkt het einde niet in zicht.
Twee veel genoemde redenen waarom de solidariteit afneemt zijn de individualisering en de globalisering. Naarmate de individualisering doorzet zouden mensen steeds meer op hun eigen belang zijn gericht en steeds minder bereid zijn bij te dragen aan collectieve voorzieningen. Globalisering zou tot gevolg hebben dat een dure verzorgingsstaat in de internationale concurrentiestrijd niet meer te handhaven is. Als de landsgrenzen vervagen is het bovendien steeds minder duidelijk met wie we eigenlijk solidair (moeten) zijn.
Dit boek gaat over de vraag of individualisering en globalisering daadwerkelijk een bedreiging vormen voor de solidariteit, en daarmee voor de verzorgingsstaat. Het antwoord op deze vraag blijkt veel genuanceerder en minder eenduidig dan de stellige uitspraken die hierover vaak worden gedaan, suggereren. De termen individualisering, globalisering en solidariteit hebben uiteenlopende betekenissen en laten in de afgelopen 30 jaar allerminst een rechtlijnige ontwikkeling zien. Vervolgens beantwoordt het boek de vraag in hoeverre individualisering en globalisering de solidariteit beïnvloeden en welke consequenties dit heeft voor de toekomst van de verzorgingsstaat.
Veel mensen nemen tegenwoordig als vanzelfsprekend aan dat de bereidheid om iets voor een ander te doen afneemt. Hierdoor zou een van de pijlers onder de verzorgingsstaat afbrokkelen. De Nederlandse verzorgingsstaat staat dan ook al een kwart eeuw onder druk. Sinds de jaren tachtig is er een onafzienbare reeks van hervormingen van het sociale stelsel doorgevoerd en nog lijkt het einde niet in zicht.
Twee veel genoemde redenen waarom de solidariteit afneemt zijn de individualisering en de globalisering. Naarmate de individualisering doorzet zouden mensen steeds meer op hun eigen belang zijn gericht en steeds minder bereid zijn bij te dragen aan collectieve voorzieningen. Globalisering zou tot gevolg hebben dat een dure verzorgingsstaat in de internationale concurrentiestrijd niet meer te handhaven is. Als de landsgrenzen vervagen is het bovendien steeds minder duidelijk met wie we eigenlijk solidair (moeten) zijn.
Dit boek gaat over de vraag of individualisering en globalisering daadwerkelijk een bedreiging vormen voor de solidariteit, en daarmee voor de verzorgingsstaat. Het antwoord op deze vraag blijkt veel genuanceerder en minder eenduidig dan de stellige uitspraken die hierover vaak worden gedaan, suggereren. De termen individualisering, globalisering en solidariteit hebben uiteenlopende betekenissen en laten in de afgelopen 30 jaar allerminst een rechtlijnige ontwikkeling zien. Vervolgens beantwoordt het boek de vraag in hoeverre individualisering en globalisering de solidariteit beïnvloeden en welke consequenties dit heeft voor de toekomst van de verzorgingsstaat.
