Tijdens de coronacrisis stond zorg centraal. Zorg omvat echter meer dan louter het medische, het behelst alles wat we doen om de wereld te behouden en te herstellen. De globale toestand is zorgwekkend. Nu al lijden miljoenen mensen onnoemelijk leed door de plundering van het Globale Zuiden, de klimaatcrisis en het gebrek aan solidariteit terwijl we de habitats van planten en dieren blijven vernietigen. We kunnen alleen het tij keren als we de instrumentele kijk op de natuur en de mens als concurrent achter ons laten en écht zorgen voor alle mensen en andere aardbewoners. Kan zorg, gebaseerd op emancipatie, verbondenheid en generositeit, een nieuw vertrekpunt voor onze samenleving zijn? Kan het politiek en economie schragen?
