Veerle Janssens beschrijft in Vrouw aan de piano het jaar waarin ze vijftig werd aan de hand van een twaalftal pianostukken. Daarbij verdiept ze zich telkens in het leven en werk van vrouwelijke componistes. Ze liet zich daarbij inspireren door een sleutelwerk van Fanny Mendelssohn. In Das Jahr blikt de Duitse componiste, de niet minder begaafde zus van Felix, terug op de uitzonderlijk gelukkige tijd die ze doorbracht in Italië. Voor elke maand van dat jaar componeerde ze een pianowerk. Vrouw aan de piano is een zoektocht naar bijzondere, muzikale vrouwen, naar miskend en zelfs gefnuikt talent, naar virtuositeit en verdoken passie. Maar ook een zoektocht van een journaliste naar zichzelf in een jaar getekend door drastische veranderingen in haar leven. Een jaar van verbeelding en dromen.
