Een vrouw vlucht naar de Zweedse winter om in het reine te komen met demonen uit het verleden. Een man vertrekt naar Boekarest om daar hetzelfde te doen. Ooit hebben hun levens elkaar gekruist, een ontmoeting die sporen naliet.
Hilde Teuchies schreef een verhaal over een medische blunder, de rol van toeval en de gevolgen van alledaagse keuzes. Het liefst had ze het over de staat van de wereld, over verderf zaaiende tirannen en de mens die zijn eigen aarde om zeep helpt. Maar ze kan het alleen hebben over het nabije. Hier, op kleine maar niet minder ingrijpende schaal, ontbloten zich structuren en mechanismen die minstens even belangrijk zijn voor hoe het de wereld vergaat.
“Een delicaat verhaal, zinnen als voetsporen in kraakverse sneeuw.”
– Bart Meuleman
