Bertjan Oosterbeek (1968) studeerde biologie en filosofie. In 2011 vertrok hij naar Japan om in zenklooster Sogenji een jaar lang zentraining te volgen bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Over zijn belevenissen schreef hij eerder het boek 'Sogenji desu - verhalen uit een Japans zenklooster'.
Dit boek is anders. Het gaat over de beoefening van Zen zelf.
"De eerste vier maanden dat ik in Sogenji was, bestond mijn training alleen maar uit 'leren zitten en ademhalen'. Dat was alles. En dat was ook het enige wat de Roshi mij toen probeerde bij te brengen. Niet door het uit te leggen, maar door het telkens maar weer voor te doen. Iedere keer dat ik tijdens persoonlijk onderhoud op het kleine vierkante kussentje tegenover hem zat opnieuw. Net zolang totdat ik het eindelijk doorhad.
Let wel: voordat ik naar Japan vertrok, had ik al ruim tien jaar ervaring met zenmeditatie. Dan zou je toch denken dat ik inmiddels wel wist hoe je moest zitten en ademen… Maar eenmaal in Japan bleek dat ik daar nog heel veel over te leren had."
Dit boek is anders. Het gaat over de beoefening van Zen zelf.
"De eerste vier maanden dat ik in Sogenji was, bestond mijn training alleen maar uit 'leren zitten en ademhalen'. Dat was alles. En dat was ook het enige wat de Roshi mij toen probeerde bij te brengen. Niet door het uit te leggen, maar door het telkens maar weer voor te doen. Iedere keer dat ik tijdens persoonlijk onderhoud op het kleine vierkante kussentje tegenover hem zat opnieuw. Net zolang totdat ik het eindelijk doorhad.
Let wel: voordat ik naar Japan vertrok, had ik al ruim tien jaar ervaring met zenmeditatie. Dan zou je toch denken dat ik inmiddels wel wist hoe je moest zitten en ademen… Maar eenmaal in Japan bleek dat ik daar nog heel veel over te leren had."
