'De heren van de junta in Bolivia / zijn zo aardig voor hun moeder en hum clivia,' schreef Annie M.G. Schmidt - en nog nooit was zo treffend bewezen dat satire ook zonder clichés kan. Nergens anders in de Nederlandse letterkunde komen zo veel clivia's, fuchsia's, cyclamen en begonia's voor. Ze zette alle ramen van het bedompte Hollandse binnenhuisje open om er een frisse wind doorheen te laten waaien, maar de potplanten op de vensterbanken bracht ze nimmer tot wankelen - als de tijdloze symbolen van onze geborgenheid. En misschien verklaart dat ook wel de blijvende, ongekende populariteit van haar liedjes: glasheldere gcbruikspoezie, huishoudelijke taal vol verrassende woorden, een laconiek soort lyriek die door en door Neder-, lands is maar tegelijk vederlicht door ons polderlandschap huppelt. Annie M.G. Schmidt (1911-1995) werd al vaker gebundeld, maar niet eerder stonden haar beste liedteksten voor volwassenen zo feestelijk bij elkaar. Niet alleen de allerbekendste, maar ook een verbluffend aantal onbekende nummcrs. Zo leverde nieuw onderzoek in de scripts van haar fameuze radioserie De familie Doorsnee vele tientallen liedjes op die nooit eerder in druk verschenen. En ook in andere, niet eerder geraadpleegde bronnen werdeh teksten gevonden die haar oeuvre nog rijker en nog spitsvondiger maken dan het al was. Dit is een Pluche-deel vol primeurs, in de beste Pluche-traditie, aangevuld met een dvd vol archiefopnamen die eveneens uniek zijn.
