Willow: Toen hij me vond, was ik half dood. Maar mijn redder in nood gaf me een nieuwe kans in het leven. Hij is mijn engel. Mijn beschermer. Familie heb ik nooit gekend, tot nu. Toch ben ik rusteloos. Ik heb nooit geleerd om iemand te vertrouwen. Vluchten is alles wat ik ken. Altijd stond mijn tas klaar voor wanneer het nodig was. En die oude gewoontes zijn maar moeilijk los te laten. Leven in de schaduw is dan wellicht eenzaam, maar die eenzaamheid heeft me altijd veilig gehouden. Nu weet ik niet meer zo goed of ik weer moet vluchten, of moet blijven. Voor hem.
Quinn: Ik was degene die altijd aan de zijlijn stond. De rustige. De stille. De cowboy die het nooit ging om het winnen. Dat veranderde toen ik haar vond, vechtend voor haar leven. Er veranderde iets diep in me en die verandering is permanent. Haar beschermen werd mijn leven. En ik viel hard voor haar, want al vanaf dat allereerste moment weet ik het al ... Zij is de ware. Wat ik niet weet, is of we een toekomst hebben. Wat ik niet weet, is of ze opnieuw zal vluchten of durft te blijven. Voor mij.
