Samen met zijn moeder bracht Jeroen Brouwers zijn kleuterjaren door in het Japanse interneringskamp Tjideng op Java. In de roman Bezonken rood heeft hij op aangrijpende wijze zijn herinneringen verwerkt aan deze periode uit zijn jeugd. Bezonken rood werd door de critici vrijwel unaniem lovend besproken, verscheen in twaalf landen in vertaling en werd in 1995 in Parijs bekroond met de prestigieuze Prix Fémina Etranger.
Het onderwerp sprak me zeker aan, zijn ervaringen in de jappenkampen en de manier waarop zijn moeder daar vervolgens door beschadigd werd en dit invloed had op hoe ze met haar zoon omging, maar de teneergeslagen schrijfstijl van Jeroen Brouwers stoot me een beetje af en belet me om meer van hem te lezen.
