Een aanklacht

Het boek 'Ze hebben mijn vader vermoord' biedt een kijk op de complexe relatie tussen de schrijver en zijn vader. De verschillende herinneringen tonen pijnlijk hoe de vaderfiguur een beeld van onvervulde verwachtingen had ten opzichte van zijn zoon. Desondanks schijnt er een onderliggende liefde en verbondenheid door andere herinneringen heen. De auteur poogt begrip te tonen voor zijn vader, maar bekritiseert tevens diens keuzes en veroordeelt hem.

Het thema van het doorgeven van een levenspatroon van generatie op generatie wordt treffend belicht; de schrijver lijkt hetzelfde traject te volgen als zijn vader en grootvader, zonder dit patroon te doorbreken. De invloed van politieke beslissingen op het leven van de vader, vooral op sociaal-economisch vlak, benadrukt de onrechtvaardigheid van beleidsmakers ten opzichte van mensen die hier direct door worden geraakt.

Opmerkelijk is de verandering in de vader tegen het einde van het boek, waar trots en acceptatie van de homoseksualiteit van zijn zoon naar voren komen. Dit boek, hoewel tussen de regels door geschreven, biedt veel stof tot nadenken en fungeert als een aanklacht tegen besluitvormers die de gevolgen van hun keuzes niet ten volle begrijpen voor de levens die ze indirect beïnvloeden. Het benadrukt de impact van deze beslissingen op levens die ze niet kennen, waarbij de titel "Ze hebben mijn vader vermoord" verwijst naar degenen die niet beseffen wat hun beleid doet met levens die hen vreemd zijn.