Aardig

In de kringloop zocht ik nog een boek om het vijftal voor 5 euro vol te maken. Aangezien ik wel veel over J.M.A Biesheuvel had gehoord, had ik nog nooit wat van hem gelezen. Dus vooruit; dit boek maar gepakt.

De steen der wijzen is al in 1983 uitgegeven. Het was even wennen want het titelstuk kon mij niet zo boeien. Maar gaandeweg raakte ik er meer in. Je ziet veel autobiografische elementen in het boek naar voren komen. Zijn chronische depressiviteit komt herhaaldelijk ter sprake in zijn verhalen.

Hoogtepunten waren voor mij " Mijn vrouw" en "De Huldiging". Bij ,,Mijn vrouw" werd ik herhaaldelijk op het verkeerde been gezet. Het steeds wisselende decorum deed mij herhaaldelijk in de lach schieten, en bij " De huldiging" schoot ik in de slappe lach.

Het is te hopen dat Biesheuvel weer wat zal opknappen om de pen weer twn hand te nemen, maar ik vrees dat dit niet meer zal gaan gebeuren. Maar wie weet, misschien ligt er nog wat op de plank.