Een diep menselijke tragedie

Het verhaal speelt zich af op een strook land tussen het natuurgeweld van oceaan en oerwoud. Het leven is hard; het lot regeert. Zoals de zee mensenlevens neemt en de lichamen weer teruggeeft zo deelt Fortuna gunsten uit en neemt ze ook weer af. Hoofdpersoon Damaris heeft, meer nog dan anderen te lijden onder tegenslag, maar het meest onder haar kinderloosheid. Het teefje dat ze uiteindelijk als pup onder haar hoede neemt is eindelijk iets van haar zelf, dat alle ellende een beetje moet goedmaken. Natuurlijk trekt zo’n beestje zich daar niets van aan en volgt zijn eigen natuur. Als ze vaker verdwijnt en zwanger terugkeert, voelt Damaris zich diep gekrenkt en verraden. Dit verraad moet gewroken. Het noodlot voltrekt zich onafwendbaar als in een Griekse tragedie. Niet furiën maar gieren achtervolgen haar.
Een gevoel van ontzetting en medelijden vervulde me bij de laatste bladzijden.