Adembenemend mooi

Schotland, 1900. De inwoners van het vissersdorpje bereiden zich voor op een onbarmhartige winter. Tijdens een storm spoelt een jongen aan. Hij vertoont een opmerkelijke gelijkenis met de zoon van Dorothy, die jaren daarvoor op dezelfde leeftijd in zee is verdwenen. Het dorp raakt ingesneeuwd. Dorothy stemt ermee in om voor de jongen te zorgen totdat duidelijk is waar hij vandaan komt. Lang sluimerende geheimen komen boven in de hechte gemeenschap. En Dorothy kan de visser Joseph niet meer ontlopen, na jaren afstand te hebben gehouden.

Wat een ontroerend maar vooral prachtig en een intens liefdevol en verdrietig verhaal! Julia Kelly neemt je direct mee in het verhaal door haar beeldende en poëtische schrijfwijze. Ik werd meteen in het verhaal gezogen en wilde het boek niet meer aan de kant leggen.

De personages zijn erg goed neergezet en naarmate het verhaal vordert kom je steeds meer over hen te weten. Ik voelde mee met Dorothy en de keuzes die ze maakte en de gevoelens die ze had. Zo realistisch maar ook heel herkenbaar waardoor je echt mee gaat voelen met Dorothy en wat ze meemaakt in haar leven. Zelfs de personages van de dorpsbewoners waren erg herkenbaar en zo goed neergezet dat ik bepaalde personen gewoon irritant en kortzichtig vond! Gewoon herkenbaar zoals het in zovele dorpen er nog altijd aan toe gaat!

Ik vond het echt een adembenemend mooi en prachtig boek, met een fantastische schrijfstijl! Eén van mijn favorieten van 2025!