Niet wat je denkt

Voor Hebban mocht ik het boek After Party lezen. In korte hoofdstukken leer je Eslin en Lucy kennen die al heel lang goede vriendinnen zijn van elkaar. Ze worden kort maar krachtig voorgesteld waardoor je meteen een beeld vormt en hun plek in het verhaal. Het is een mooie jeugdthriller. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd. Heb je nu te maken met Lucy of met Eslin? Dat is dus het briljante aan deze manier van schrijven. Ik had een beetje moeite met doorlezen toen het biggetje in beeld kwam, maar toch hoort dit erbij om de gestoorde geest van de kidnapper duidelijk te maken. De vorm van vertellen is dat je in het verleden leest over de belevenissen van Eslin van voor de vermissing. Hier wordt je op het verkeerde been gezet, want je denkt dat het Eslin is,maar is dat ook zo? Beetje bij beetje komt er informatie los over de ontvoerder en zijn lugubere karakter. Dit boek was voor mij verwarrend en vol wendingen die het ook weer diepgang meegeven. En toch heeft het mij met vragen achtergelaten die je zelf deels kunt invullen, maar logisch gezien heeft het een open einde. Want, leeft Eslin nu,of is ze dood? Je leest namelijk niet dat ze haar gevonden hebben. Dan is er de conversatie tussen Ros en Lucy, met de vraag of Lucy al met Aksha heeft gesproken. Persoonlijk had ik die confrontatie wel in het boek terug willen zien. Zo ook over de rechtszaak die volgt en Ros die gebruik maakt van zijn spreekrecht. Wat mij betreft hadden de karakters van Ros,Aksha en de ontvoerder wel wat verder uitgediept kunnen worden. Want wat gebeurd er nu met hen? Ook vindt ik dat Lucy hierin tekort wordt gedaan want zij had hier nog verder kunnen groeien. Zij heeft een groot verlies geleden, in de eerste plaats haar vriendin en nu ook een "vriendschap " en niet onbelangrijk haar vrijheidsberoving. Dit verhaal is niet af voor mij en schreeuwt om een vervolg.