Recensie Zout op mijn huid

Motto:
"Eenzaam is degene die voor niemand nummer een is" - Helene Deutsch

Het begint als een erotische roman en werd ten tijde van publicatie (1988) ervaren als feministisch.
Ik wil niet zeggen dat ik de alles vergetende passie vertegenwoordig maar de omschreven liefde tussen 2 mensen met een totaal verschillende achtergrond is voor mij heel herkenbaar. Mooi hoor!!!
Heerlijk dat het niet alleen maar "zoet en geweldig" is en alleen over "neuken en klaarkomen" gaat maar ook over gewone dingen als irritaties door verschillen, keuzes in het leven op basis van principes en moralen die we belangrijk vinden maar niet altijd alles in elkaar laten passen, genot van samenzijn zonder dat perse "iets" gerealiseerd moet worden, de bereidheid om elkaar te nemen zoals we zijn zonder dat we onszelf erbij bedreigd of geremd voelen, ouder worden. Het heeeel even wennen na lange tijd elkaar niet zien.... gewoon een mooi liefdesverhaal met veel begrip, nuchterheid en vooral menselijkheid zonder te verzakken naar het Bouquet-reeks gezwijmel.

Een omschrijving van een levenslange relatie, niet conventioneel maar onuitwisbaar bepalend voor het leven van twee mensen, gescheiden door keuzes maar verenigd door liefde. Makkelijk leesbaar, voor mij een prettig stukje reflectie. Verfilmd in 1992 door Warner Bros.