Een bijzonder en relatief uniek oorlogsverhaal!

Basisschooldocent en kinderboekenschrijver Ivan Sciapeconi maakt met het boek De kinderen van Villa Emma een uitstapje naar een totaal ander genre, namelijk het genre oorlogsverhalen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog namen de inwoners van het Italiaanse Nonantola een beslissing die veel Joodse kinderen het leven zou redden. Ze namen deze kinderen op in hun dorpje en lieten ze deel zijn van hun gemeenschap. Daarnaast stelde ze alles in het werk om de kans op overleven voor deze kinderen zo groot mogelijk te maken. En hiermee vormt dit waargebeurde verhaal de basis voor Sciapeconi zijn boek.

Een relatief dun maar toch compleet oorlogsverhaal over de jonge Natan die met de trein naar Italië vertrekt. Het verhaal maakt ons deelgenoot van zijn leven 'thuis' in Berlijn, zijn verblijf in Nonantola en de onrust, spanning en het verdriet die dit verblijf met zich mee bracht. Bovendien maken we niet alleen kennis met Natan, maar ook met de andere kinderen van Villa Emma. Hiermee wordt een bijzonder en relatief uniek oorlogsverhaal verteld, dat vermoedelijk buiten Italië een weinig bekend verhaal was.

Een verhaal met een belangrijke boodschap zoals zo vaak bij oorlogsverhalen. De boodschap dat we niet vergeten. Maar misschien heeft dit boek nog wel meer de boodschap dat we het verschil kunnen maken, door er te zijn, door te helpen en door te zorgen voor anderen (ongeacht welke risico's dat voor ons zelf met zich mee kan brengen).

Een vlot geschreven, bijzonder verhaal dat uitermate geschikt is voor liefhebbers van oorlogsverhalen.