Actueel en meeslepend: een sterk debuut!

Tijdens het lezen van een fragment van ’54 minuten’ hier op Hebban, werd ik direct gegrepen door de spanning en het hoge tempo van het boek. Dankzij een leesclub kreeg ik tot mijn grote vreugde het boek snel in handen. Ik beschouw mezelf niet als een snelle lezer, behalve als een verhaal voor mij een hoog pageturner-gehalte heeft. Dit was zeker het geval bij ’54 minuten’: vooral in de 2e helft, zeg maar de laatste 27 minuten, kon ik het boek niet meer wegleggen!

Al snel maak je kennis met de hoofdpersonen: Claire, Thomás, Autumn en Sylv. Kort na elkaar wordt verteld wat ze bij aanvang van het verhaal, tijdstip 10.01u, aan het doen zijn. In het uur daarna beleef je door hun ogen de hoofdgebeurtenis van het boek: een schietpartij op het Amerikaanse Opportunity High School. In het begin is het erg wennen aan de vele verschillende namen die de revue passeren. Ook blijken deze personen allemaal een verband met elkaar te hebben, wat zorgt voor een relatie-puzzel die je echt even moet doorgronden.

Als lezer beleef je de shooting door de ogen van vier leerlingen. Claire is buiten de school vanwege een sporttraining. Autumn en Sylv bevinden zich in het hol van de leeuw, namelijk in de aula waar de schietpartij begint. Thomás, de rebel van de school, bevindt zich samen met zijn compagnon Fareed buiten de bewuste aula. Zij doen uiteindelijk een succesvolle reddingspoging, al is de manier waarop (rond 10.22u) nogal ongeloofwaardig vergeleken met de rest van het verhaal.

De deuren van de aula gaan open op 10.27u, dus precies de helft van de 54 minuten. Het is ook echt een omschakeling in het verhaal, want er is niet langer meer sprake van vier losse perspectieven. Thomás gaat de aula in en komt in contact met Sylv. Claire ziet personen van binnen de school naar buiten komen. En Autumn probeert haar schietende broer Tyler om te praten. Ook krijgt de lezer iets meer te weten over het ‘waarom’ door een klein kijkje in het verleden van Tyler. Er wordt niet heel diep op de motieven van Tyler ingegaan, terwijl de daad die hij verricht daar misschien wel om vraagt.

Dankzij de vlotte schrijfstijl, het hoge tempo van gebeurtenissen en de opbouwende spanning, leest het verhaal als een trein. Na het uitlezen van het heftige boek zit je echt even als verloren op de bank. Ik dacht aan recente waargebeurde schietpartijen en vroeg me af hoe getuigen en slachtoffers zich moeten hebben gevoeld. De angst, het verdriet. Of juist de moed en overlevingsdrang. Marieke laat met dit sterke debuut zien hoe ogenschijnlijk zorgeloze levens in een klein uur volledig op zijn kop worden gezet. Actueel en meeslepend: een aanrader!