Schitterend geschreven, maar wat een zielig boek

Dit boek is een meesterwerk qua schrijfstijl. Zo mooi schrijven, dat is een talent. Dat kun je niet leren. Schrijven zelf kun je leren, maar op dit niveau; ik denk het niet. Chapeau dus. Prachtig.
Het bizar hoe saai het verhaal eigenlijk is, de beschrijvingen van een zielige man met een miserabel leven - maar toch hoe het boek je boeit juist OMDAT hij zo saai is, en zo sociaal onhandig, en zo zielig. Bovendien is het dus heel goed geschreven, dus je blijft lezen. Maar eigenlijk gebeurt er weinig en je wilt een paar keer de hoofdpersonage (Stoner) door elkaar schudden en naar hem roepen: 'GA SCHEIDEN. DOE JE EIGEN DING. GEEF EEN GROTE MOND OP DIE UNIVERSITEIT VAN JE.' Enzovoorts. Het is ongelooflijk hoe een harde werker Stoner is, hoe hij zijn best doet, en in wat voor ellendig leven hij moet voortbestaan. Ik was opgelucht toen ik het boek uit had, want ik werd er een beetje verdrietig van. Maar nu ik het uit heb, blijf ik er toch aan denken. Dus dan is het (vaak) een goed boek (als je eraan blijft denken).