Nathalies top drie-winnaar

Na de Toneelclub met veel plezier gelezen te hebben en daarna één deel van Tara en Diego gelezen te hebben, bleek ik toch niet te blijven hangen bij het journalistenduo als serie. Helsinki is dan weer een stand-alone, dus te lezen zonder voorgeschiedenis en met een afgewerkt einde. Ik ben geen grote sneeuwliefhebber maar eerlijk gezegd vond ik dit verhaal zo vreselijk intrigerend met al die bijzondere en ook wel bizarre personages in een afgelegen sneeuwvlakte, dat ik het boek heb opgezogen. Alles was geloofwaardig en de personages levensecht en zelfs met twee favorieten voor mij. Ik vond het idee van de plot erg interessant en de schrijfstijl heerlijk. Voor mij echt een absolute winnaar en de reden dat ik weer verder wacht op Nathalies nieuwe brouwsels. Helsinki vond ik echt een lekker boek en ik bleef er maar in lezen tot ik het uit had.