Plot - actualiteit - verhaal

Ik heb wat gemengde gevoelens bij The plot against America. Het uitgangspunt en het plot zijn fascinerend, Amerika onder Charles Lindbergh dat zowel buiten WOII blijft/wil blijven en de deal die Lindbergh met Nazi Duitsland maakt. Het is een geloofwaardig stuk alternatieve geschiedenis, isolationisme en America First. Het had zo kunnen gebeuren.
De lijn naar de actualiteit van vandaag (2020) is ook prachtig, hoewel Roth schrijvend in 2004 natuurlijk niet had kunnen bedenken dat Trump de president zou zijn die de democratie naar de rand van de afgrond brengt.
Deze beide elementen maken het boek er tot een die je wil, nee moet, lezen. Maar daar stopte het voor mij ietwat. De uitwerking van het verhaal kent een schrijfstijl die net niet de mijne is, waarvan ik merk dat ik snel door stukken heen ga omdat ze me niet pakken.
Het verhaal dichtbij de gewone Joodse Amerikaan houden heeft zeker zijn kracht, maar dat maakt dat je juist het grote plaatje van de ontwikkelingen uit het oog verliest.
De halve staatsgreep van vice-president Wheeler na het verdwijnen van Lindbergh doet wat geforceerd aan en evenzeer de manier waarop Anne Morrow, de vrouw van Lindbergh, gezag en democratie hersteld.

Ik heb het boek meer uitgelezen om te zien hoe Roth het plot afrond en uitwerkt dan om het leesgenot van een geweldig lezend boek. Daarmee komt The plot against America niet verder dan drie sterren.