Geen beproeving

Bij het lezen van een tweede boek in een trilogie bekruipt mij soms een gevoel waardoor verder lezen een ‘beproeving’ wordt. Er zijn zo van de trilogieën waarbij ik mijzelf de vraag stel of het allemaal niet wat wordt gerekt om er persé een trilogie van te maken. Dat gevoel had ik eerlijk gezegd na de eerste 40 bladzijdes van Beproeving van Nadia De Vriendt ook.
Van opgeven was er echter geen sprake want de twist die zij er intussen had in aangebracht maakte mij nieuwsgierig. Nieuwsgierig genoeg om verder te lezen en het moet gezegd, naarmate de bladzijdes optelden, verhoogde ook de snelheid en spanning in het verhaal.
Met een zucht draaide ik uiteindelijk de laatste bladzijde om. Niet omdat het boek eindelijk uit was maar omdat het nu wachten is op het derde boek.
Daarom hou ik ook van Netflix series, of toch van die series waar je seizoen na seizoen achter elkaar kunt bingewatchen. Bij het wachten op een volgende aflevering/boek sijpelt langzaam de inleving in het verhaal weg, wat ik telkens bijzonder jammer vind. Beproeving heb ik gelezen tussen deel 4 en deel 5 van De Glazen Troon (Sarah J. Maas) en eerlijk, mocht deel 3 van Ars Goetia in mijn kast staan dan zou ik serieus twijfelen welke ik eerst wil verder lezen. Een mooier compliment kan je volgens mij de schrijfster niet geven want ik vind De Glazen Troon één van de beste Fantasiereeksen die ik al gelezen heb. Schrijfstijlen zijn moeilijk te vergelijken en ondanks dat Sarah J. Maas in een hogere league speelt heeft dit tweede boek van Nadia mij aangenaam verrast.
Laat het derde deel dus niet te lang op zich wacht, mijn beste Nadia! Het niveau van het eerste boek wordt minstens geëvenaard, qua spanning overtroffen.
Ik heb er even over moeten nadenken en heb besloten dit boek een 3+ op 5 te geven. Na het debuut (wat sowieso een extra punt verdient) is deze 3+ een aansporing om bij het derde deel naar die zelf verdiende 4 te gaan.