123 dode bloemen maken de lente niet.

Ringo Gomez-Jorge, wat een naam! In het dagelijkse leven is hij lifestylejournalist bij De Morgen Magazine en De Standaard Magazine. 'Dode bloemen leven forever' is zijn debuutroman waarin hij vanuit de ik-persoon zijn middenklasse leven als lifestylejournalist op een rauwe en donkere manier ontleed.
Waar de cover eerder doet denken aan een vrolijke romantische goodfeeling roman wordt je in de lange en soms ultrakorte hoofdstukken meegesleurd in het leven van Ringo waar 's avonds angst, luiheid en drang naar escapisme ervoor zorgen dat je niet met een goed gevoel de laatste bladzijde omslaat.
Het boek beloofd op de achterflap 'veel humor' maar helaas was het niet mijn soort humor en miste ik wel enkele punchen en gevatte opmerkingen (de eerlijkheid dient mij wel te zeggen dat de schrijver hier zelf voor waarschuwt in de proloog). De hoofdstukken kabbelen verder zonder enig doel en niet zelden krijg je het gevoel dat je dit al eens gelezen hebt enkele hoofdstukken terug. Misschien was dit de bedoeling van de schrijver om zijn nihilistisch bestaan te benadrukken waarin hij vastzit in steeds hetzelfde denken, ik vraag het mij af.
De schrijfstijl is wel vlot te lezen en met hier en daar de korte hoofdstukken zou je het met een beetje verbeelding wel een page-turner kunnen noemen, helaas dus niet om de redenen die je normaal verwacht bij dit woord.
Kort samengevat: als je houdt van een donker boek waar de neerslachtigheid van het hoofdpersonage de antagonist is dan zou dit boek misschien wel iets voor jou kunnen zijn. Mij boeide het net iets te weinig. De thematiek is niet nieuw en het boek niet vernieuwend.