IK hoef dit boek niet te lezen, ik ken mezelf goed genoeg... dacht ik

Een boek van Roos Vonk. Dan weet je eigenlijk al wel dat je heel wat feitjes om je oren gaat krijgen. Feiten die soms behoorlijk confronterend kunnen zijn maar met een Roos Vonksausje eroverheen waardoor het net iets minder hard aankomt. Want dat het aankomt, dat kan bijna niet anders.
Roos valt meteen met de deur in huis: Veel mensen denken dat ze een behoorlijke zelfkennis hebben, maar dat blijkt helemaal niet het geval te zijn. Uiteraard weet ik dat dit niet voor mij opgaat. Ik ken mezelf namelijk heel goed. Flink wat traumatische ervaringen en jarenlange therapieën hebben ervoor gezorgd dat ik inmiddels behoorlijk realistisch in het leven sta. Ik ben al uitgebreid door het stof gegaan, maar gelukkig nog wel steeds nieuwsgierig genoeg om open te staan voor nieuwe inzichten. En dat is maar goed ook. Want al bij de eerste oefening val ik keihard door de mand. Gelukkig kom ik er ook snel achter dat het allemaal best meevalt. We worstelen allemaal met onze eigenaardigheidjes. Gelukkig staat het boek ook vol met tips hoe je een ‘beter’ en vooral ‘leuker’ mens kunt worden. En heel blij maakt ze me met de opmerking dat je toch het meeste leert door vallen en opstaan, trial en error. Iets wat ik zeker herken. De zwaarste tijden leveren toch vaak de meeste inzichten op.
Vanaf de eerste bladzijde is het een feest om dit boek te lezen. Feiten worden afgewisseld met voorbeelden en veel ervaringsverhalen. Ook ervaringen van de schrijver zelf. Iets wat ik persoonlijk erg fijn vindt. Niets zo irritant als een schrijver die pretendeert het zelf wél allemaal te weten. Maar dat is in dit boek dus absoluut niet het geval. Erg leuk en echt een meerwaarde zijn de filmpjes en testjes die je kunt zien en doen op de website van de uitgever. Via de QR-code achter in het boek kom je daar eenvoudig bij. Op de website kun je ook nog veel extra informatie vinden. Achterin het boek bevindt zich een vrij uitgebreide begrippenlijst.
Wat ik fijn vind aan de boeken van Roos Vonk is dat ze met een behoorlijke vaart en flink wat zelfkennis geschreven zijn. Het leest makkelijk weg, er zit veel humor in, Roos spaart zichzelf niet en dat maakt dat je niet het gevoel krijgt dat je iets wetenschappelijks aan het lezen bent. Maar ondertussen steek je er wel veel het één en ander van op. Leuk boek!