Een lekker tussendoortje

Hierboven is al uitgebreid over de inhoud van het boek geschreven dus ik zal vooral ingaan op mijn gevoel voor dit boek. Ik ben blij dat ik dit boek mocht recenseren voor Hebban. Ik weet niet zeker of ik er anders doorheen gekomen zou zijn en dat zou jammer zijn. Het boek begint interessant. Je leert Isabella en de wereld waarin ze leeft kennen. De kennismaking met Molly. Daarna volgt een stuk dat, wat mij betreft, weinig toevoegde aan het verhaal. Wil de schrijver laten zien hoe groot zijn kennis is wat foodboeken en foodblogs betreft? Ik weet het niet, maar wat volgde is een een gigantische opsomming aan (voor mij totaal onbekende) foodboeken en auteurs. Interessant misschien als je net zo'n foodie bent als de schrijver zelf? Als ik dit boek niet voor een recensie had gelezen, was dit het punt geweest waarop ik afgehaakt zou zijn. Het haalt zo de vaart uit het boek, voegt zo weinig toe. Ook verderop in het boek verliest de schrijver zich soms in het noemen van allerlei weinig aan het verhaal toevoegende titels. Jammer.
Bewaar die opsomming voor achter in het boek, of beter nog: vervang het door recepten die in het boek gemaakt worden. Zoveel leuker.
Kom je door dit saaie hoofdstuk heen, dan blijkt het toch een alleraardigst boek te zijn. Een boek over Isabella en haar liefde voor lekker eten, haar gekke moeder die denkt de wereld een handje te helpen met het maken van bedorven gerechten, Molly en haar dubieuze zus en haar vreemde en traumatische relatie met eten.
Ik vond de romance in het boek wat kleintjes. Het kwam niet echt uit de verf. Ik snapte ook niet helemaal waar het heen ging. Of waar het vandaan kwam.
Ik miste hier wat diepgang. Uiteindelijk ging het verhaal daar ook niet over, maar het had iets meer toe kunnen voegen dan het nu deed. Het boek gaat vooral over de 'relatie' tussen Isabelle en Molly en de liefde (en haat) voor lekker eten. Het leuke aan het boek: je denkt dat je weet waar het heen gaat en ineens verandert de hele situatie. Schakelen dus. Dit maakt het boek verrassend en maakt ook dat je verder wilt lezen. Uiteindelijk ben ik blij dat ik doorgelezen hebt, want Adam Roberts heeft echt wel een leuk boek beschreven.