Goede menselijke en hoopvolle sfeer in post-apocalyptische detective

Ik houd van de sfeer van deze post-apocalyptische detective. Het is deels grimmig en tegelijkertijd heel menselijk en hoopvol. Hoopvol, omdat er zelfs in deze omstandigheden zoiets als rechtvaardigheid bestaat. Menselijk, omdat de karakters blijven liefhebben, blijven proberen te overleven, hun eigen hebbelijkheden en onhebbelijkheden hebben.
Ik vond de hoofdpersoon Mark erg sympathiek en hield van zijn vertelstem. Ik vond de verhalen qua plot ijzersterk in elkaar zitten. Ik vond de thematiek (over het belang van samenwerken en de gevaren van tirannieke overheersing) goed in elkaar zitten. Voor mij sprongen het eerste verhaal ('De drie verdwenen blikken') en een later verhaal ('De komst van de zieneres') eruit. De eerste omdat het je meteen onderdompelt in de goed beschreven wereld en omdat je alle personages direct goed leert kennen. Bovendien weet Klein Haneveld iets als het verdwijnen van drie blikken echt levensbedreigend te krijgen. 'De komst van de zieneres' maakt de wereld ineens groter en doet interessante dingen met machtsverhoudingen.
Echt een aanrader!