Een zoektocht naar identiteit

Spiegel begint een beetje verwarrend vond ik. Ik begreep het niet helemaal en het verhaal pakte me ook niet direct. Ik denk dat ik ook een beetje moest wennen aan de schrijfstijl. Daarnaast vind ik het begin van boeken vaak wel lastig. Je leert allerlei nieuwe personages kennen. Maar na een aantal hoofdstukken zat ik er helemaal in. Mijn verwarring sloeg om in nieuwsgierigheid. Het begint immers meteen heel heftig. Naomi wordt bewusteloos uit de Theems gehaald.

Het hele boek is geschreven vanuit het perspectief van Red. Red is de drummer van de band, heeft opgeschoren haar en valt op meisjes. De eerst hoofdstukken worden vooral gebruikt om Red goed te leren kennen. Je komt er dus al snel achter dat Naomi één van de beste vriendinnen van Red is.

Wat ik met name leuk vond, was dat ik totaal geen idee had wat er met Naomi gebeurd zou kunnen zijn. Ik heb regelmatig bij zulke verhalen, dat je aan het begin toch al wel een vermoeden hebt wie wat gedaan heeft. Bij Spiegel was dit totaal niet het geval. Er zitten ook een aantal plotwendingen in het verhaal, waardoor je gaat twijfelen aan de bandleden. Wat volgt is een zoektocht die Red’s hele wereld op zijn kop zet en een aantal duistere geheimen aan het licht brengt. Hoe goed kennen ze Naomi eigenlijk – en elkaar? Zou dan toch één van hen betrokken zijn bij de verdwijning van Naomi?

Conclusie
Ik vond Spiegel een heerlijk boek om te lezen. Het duurde even voor ik helemaal in het verhaal zat, maar geef zeker niet op. Na een aantal hoofdstukken neemt de nieuwsgierigheid het over en wil je écht weten wat er met Naomi is gebeurd.

Het was niet de spannende thriller die ik had verwacht. Het is meer een mix van roman en thriller. Dit stoorde me overigens niet. Cara heeft het verhaal zo geschreven, waardoor deze twee perfect in elkaar overlopen. En had ik al gezegd dat het einde je een huge shock moment geeft?