Koningen van Iran die door een familielid waren vermoord, meestal met vergif. Vijf vrouwen vertellen.

Mahloudji heeft literaire en journalistieke artikelen geschreven voor publicaties in de VS en Europa, waarin ze vaak thema's als Iraanse identiteit, ballingschap en sociale observatie belicht. The Persians wordt beschouwd als haar eerste grote literaire werk, De Nederlandse vertaling (2025) De Perzen door Madelon Janse, staat op de Shortlist Women’s Prize for Fiction en is ook gekozen tot Hebban Boek van de Maand 26. Door loting bij Hebban heb ik een lezersexemplaar mogen ontvangen. Mahloudji is met haar ouders gevlucht voor de Iraanse Revolutie van 1979. Opgegroeid in de Verenigde Staten en nu woonachtig in Londen.
Het verhaal is een scherpe en humoristische roman die de lezer meeneemt in de dynamiek van de Valiat-familie, eens invloedrijke en rijke Iraanse dynastie, wiens leven voor altijd werd ontwricht door de Islamitische Revolutie van 1979. Auteur Mahloudji focust op de levens van vijf generaties vrouwen, verspreid over Teheran, Houston en Los Angeles. Het is een verhaal over wat er gebeurt als status, identiteit en familiebanden worden verwoest door politieke omwenteling.

De matriarch Elizabeth en haar kleindochter Niaz in Teheran vertegenwoordigen de generaties die direct getroffen werden door de beperkende wetten van de Islamitische Republiek. Elizabeth zag haar openbare macht ingeperkt en moest haar vroegere vrijheid achter gesloten deuren beleven. Niaz daarentegen is de jonge vrouw die de regels tart en vecht voor een persoonlijke autonomie in een maatschappij die haar keuzevrijheid beperkt.

De zussen Shirin en Seema in de Verenigde Staten zijn vrij van de Iraanse wetten, maar ze zitten gevangen in de vervlogen glorie van hun familiestatus en het trauma van het verlies.Seema leeft als een ontevreden huisvrouw; haar idealistische dromen als journaliste werden verbroken door de revolutie. Haar leven in Amerika, hoewel materieel comfortabel, voelt als een emotionele achteruitgang. Shirin probeert door haar extravagante, chaotische leven de herinnering aan de verloren grandeur van de familie te redden, wat een onhoudbare druk op haar legt. Mahloudji laat op bijzondere wijze zien dat, hoewel de Iraanse wetgeving de vrouwen in Teheran beperkte, de culturele verwachtingen en het trauma van ballingschap de vrouwen in Amerika ook op een bepaalde manier in hun ontwikkeling hebben geremd.

De schrijfstijl is van het boek is vrij vlot te lezen. Sommige delen bevatten wel heel veel informatie over heden en verleden, ook filosofische stukken, dat je goed je aandacht er bij moet houden. De vijf belangrijkste personages maken het zeer boeiend en daardoor ook wel heel veel om je in te leven. Elk personage kijkt soms weer terug op het verleden, beschrijft de geschiedenis van Iran of beschrijft de relatie met een van de zussen.Het boek was wel lastig om er in te komen aan het begin. Waarschijnlijke door de introductie van de vele personages in het verhaal en de auteur wil heel veel al vertellen over Iran en de tegenstellingen met de VS.
Elk hoofdstuk is een naam van een van de vrouwen uit de roman, Elizabeth, Bita, Shirin, Niaz en Seema. Daarnaast is er nog een indeling van drie verschillende titels: Een tweede gezicht, wij houden van vergif en lll operatie Ajax. De zinnen zijn vaak kort en er zijn veel dialogen in de roman. Vlot geschreven en Shirin heeft vooral veel spreektaal en humor. Terwijl je leest heb je geen idee welk personage de volgende is als titel van het hoofdstuk en of het verhaal in het verleden of heden afspeelt. Dat maakt het wel verrassend en boeiend.
Verder schuingedrukte tekst welke gaan over telefoongesprekken of brieven tussen Bita en Niaz.

In de tekst valt mij op dat er veel dieren in worden beschreven. Het lijkt op de opoffering van dieren uit het verleden of bv de leeuw als symbool van macht.

Mijn lieve paardje.
Baba de leeuw, zo groot en sterk, de beschermer. Ha! Baba was juist de slang. Niet Ali.Ali hield van haar.
Nee, hij was een slang. Vol gif.


Beeldspraak in het boek komt ook veel voor:
"Het welde in haar op en trok haar huid van binnenuit glad, alsof ze een perzik was die onaangetast in een schaaltje in de koude , donkere koelkast stond. "

Ook de vele verwijzingen naar Iraanse gerechten, maakte het boeiend en sfeerverhogend.

De Perzen is meer dan een familiekroniek; het is een scherpe, onmisbare verkenning van hoe politieke omwentelingen de intiemste banden en de persoonlijke autonomie van vrouwen beïnvloeden en waar we als lezer geheimen ontdekken. Het boek is een aanrader voor lezers die geïnteresseerd zijn in moderne Iraanse geschiedenis, de dynamiek van de diaspora, en de hardnekkige strijd van vrouwen om hun eigen pad te bepalen.