De Aardkinderen van Jean Auel maar dan 3.0

"De reis bood me het inzicht dat de waardevolste dingen in het leven juist de dingen zijn die niet eeuwig blijven bestaan".
Dat is een van de conclusies die schrijfster Caroline van Hemert trekt nadat ze met haar man Pat te voet en in rafts in ruim zes maanden een tocht van 6500 kilometer door het noordelijkste deel van Alaska heeft gemaakt. Tijdens de barre tocht komen ze in allerlei weersomstandigheden maar de zon zien ze niet vaak. De oorspronkelijke titel van het boek: 'The Sun Is a Compass. A 4000 - mile Journey into the Alaskan Wilds dekt de lading niet helemaal. Toch weet het stel in de, met kennis en liefde omschreven, ruige wildernis haarfijn de weg te vinden. Ik las het boek tijdens de heetste zomerdagen ooit gemeten, maar had het soms plaatsvervangend koud. Dat Caroline een wetenschapper en vogelkenner is, wordt duidelijk door de manier waarop ze over de vogels, planten en andere dieren die ze onderweg tegenkomt vertelt. Ik heb regelmatig de computer gepakt om het dier dat ze beschrijft met eigen ogen te kunnen zien. Ze is over alles wat ze tegenkomt zo enthousiast dat de lezer als vanzelf met haar meereist en 'en passant' ook nog van alles leert. Zeker omdat ze naast al die kennis ook haar innerlijke twijfels en onzekerheden deelt. Het is een boek waarin de hoofdpersoon intelligent, sterk en kwetsbaar tegelijk is. Caroline vertelt over de soms onmogelijke uitdagingen die ze in de natuur, maar ook op persoonlijk vlak tegenkomt. Ik kan nog uren doorgaan met het aanprijzen van dit boek, maar ik denk dat je het gewoon moet lezen. Het verhaal is als een zuurtje waar je nog lang nadat je het boek uit hebt op kan sabbelen.