Lezersrecensie
de belevenissen van een muurbloem
De belevenissen van een muurbloem is een roman geschreven door de Amerikaanse Stephen Chbosky. Het boek is uitgegeven door uitgeverij Prometheus op 1 Februari 1999. Het boek is ook verfilmd in 2012.
Het boek volgt Charlie Kelmeckis, een 15 jarige tiener die naar een nieuwe school gaat. Charlie heeft eigenlijk geen vrienden op deze nieuwe school want zijn beste vriend heeft vorig jaar zelfmoord gepleegd. Charlie is van zichzelf al verlegen maar trekt zich hierna nog meer terug. Een docent op school gaat vaak met Charlie op gesprek. Eerst praten ze alleen maar over boeken en schrijven en Charlie’s droom om schrijver te worden, maar langzamerhand worden de gesprekken steeds persoonlijker. Deze docent gaat Charlie steeds meer aansporen om meer mee te gaan doen met andere jongeren. Bij een voetbalwedstrijd ontmoet Charlie twee populairdere oudere scholieren; Patrick, een vrolijke, sociale homoseksuele jongen die van acteren houdt en Sam, een mooie, lieve meid. Patrick en Sam trekken veel op met Charlie en introduceren hem aan de onbekende wereld van seks, drugs en muziek. Helaas leert Charlie ook de minder leuke kant van deze dingen leren, en het verhaal volgt ook hoe Charlie omgaat met verlies, depressie, seksueel misbruik en mishandeling.
Charlie schrijft brieven over zijn leven aan een anonieme vriend. Door deze manier van schrijven krijg je een logische chronologische volgorde met wat hints van gebeurtenissen die er in de toekomst gebeuren waardoor je benieuwd blijft en gemotiveerd blijft om te lezen. Ook is het spannend dat er af en toe dingen door Charlie weggelaten worden waar je later pas achter komt. Soms was het boek wel redelijk langdradig en had ik een beetje het gevoel alsof er niets ging gebeuren. Het boek is wel heel speciaal voor mij geworden. Ik heb hem inmiddels al twee keer gelezen. Stephen Chbosky heeft een hele speciale gave om karakters te schrijven die je ongelofelijk begrepen laten voelen. De manier waarop mentale problemen besproken worden is zo herkenbaar en blootstellend dat ik soms het boek weg moest leggen omdat het te confronterend werd. Het is een meeslepend en ontroerend boek en eentje die ik denk ik vaak van de boekenplank ga pakken.
Het boek volgt Charlie Kelmeckis, een 15 jarige tiener die naar een nieuwe school gaat. Charlie heeft eigenlijk geen vrienden op deze nieuwe school want zijn beste vriend heeft vorig jaar zelfmoord gepleegd. Charlie is van zichzelf al verlegen maar trekt zich hierna nog meer terug. Een docent op school gaat vaak met Charlie op gesprek. Eerst praten ze alleen maar over boeken en schrijven en Charlie’s droom om schrijver te worden, maar langzamerhand worden de gesprekken steeds persoonlijker. Deze docent gaat Charlie steeds meer aansporen om meer mee te gaan doen met andere jongeren. Bij een voetbalwedstrijd ontmoet Charlie twee populairdere oudere scholieren; Patrick, een vrolijke, sociale homoseksuele jongen die van acteren houdt en Sam, een mooie, lieve meid. Patrick en Sam trekken veel op met Charlie en introduceren hem aan de onbekende wereld van seks, drugs en muziek. Helaas leert Charlie ook de minder leuke kant van deze dingen leren, en het verhaal volgt ook hoe Charlie omgaat met verlies, depressie, seksueel misbruik en mishandeling.
Charlie schrijft brieven over zijn leven aan een anonieme vriend. Door deze manier van schrijven krijg je een logische chronologische volgorde met wat hints van gebeurtenissen die er in de toekomst gebeuren waardoor je benieuwd blijft en gemotiveerd blijft om te lezen. Ook is het spannend dat er af en toe dingen door Charlie weggelaten worden waar je later pas achter komt. Soms was het boek wel redelijk langdradig en had ik een beetje het gevoel alsof er niets ging gebeuren. Het boek is wel heel speciaal voor mij geworden. Ik heb hem inmiddels al twee keer gelezen. Stephen Chbosky heeft een hele speciale gave om karakters te schrijven die je ongelofelijk begrepen laten voelen. De manier waarop mentale problemen besproken worden is zo herkenbaar en blootstellend dat ik soms het boek weg moest leggen omdat het te confronterend werd. Het is een meeslepend en ontroerend boek en eentje die ik denk ik vaak van de boekenplank ga pakken.
2
Reageer op deze recensie