Meeslepend, frustrerend, zielig maar soms ook ontzettend mooi.

In dit coming of age verhaal volgen we Mona op drie momenten in haar leven, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige.

Ik vond het een gewaagde beslissing om het boek te laten beginnen vanuit het perspectief van Mona als kind. Dit pakte echter goed uit want het kwam verrassend goed binnen en het voelde erg realistisch. De kinderlijke taal en de onwetendheid van Mona als kind was niet alleen erg herkenbaar maar wist ook direct te verbinden. Ik had echter het gevoel dat deze kinderlijke toon een beetje bleef hangen in de rest van de roman, wat ik verschrikkelijk jammer vond. Desalniettemin weet op de Beeck prachtige dialogen uit te werken en dat is waar dit boek echt punten scoort. Het is meeslepend, frustrerend, zielig maar soms ook ontzettend mooi.

Je voelt je betrokken en je hebt medelijden met Mona maar uiteindelijk sluit je het boek met een glimlach, heb je vrede en ben je tevreden.