Intrigerend tijdsbeeld

Het tuinhuis is een intrigerend boek met korte verhalen. Een aantal verhalen spelen tegen de achtergrond van voormalig Nederlands-Indie waar Hella Haasse opgroeide. Het fascinerende vind ik vooral de manier waarop het thema van het verhaal, vaak een pijnlijke geschiedenis zoals in het verhaal Perkara, niet duidelijk uitgesproken aan het licht komt. De problematiek uit het verleden wordt erg verhuld.
Vaak gaan de geschiedenissen over ongelukkige en slecht behandelde vrouwen tijdens het kolonialisme. De sfeerbeschrijvingen zijn erg raak getroffen; de lezer waant zich vaak in een tropische omgeving. Het is alsof je als lezer deel uitmaakt van het verhaal, als toeschouwer.
Het is een bijzondere verzameling verhalen van een hoog niveau.
Hella Haasse heeft verscheidene grote prijzen ontvangen en dat is zeker terecht.
Een aantal verhalen blijven mij langer bij omdat ik er echt door geraakt werd.
Voorbeelden daarvan zijn "de Lidah boeaja" en "Perkara". Het lot van de vrouwelijke hoofdpersoon uit "Lidah Boeaja" kan je alleen maar raken. Haar slechte behandeling en hoe ze uiteindelijk slachtoffer wordt. Dit is een verhaal om nog even over na te denken. Het einde van het verhaal is typisch aziatisch.
Ik heb het twee keer moeten lezen voor me het duidelijk werd.