Een lach en een traan schieten over je gezicht terwijl je leest, maar de spanning laat je niet los tot het einde!

Ik mocht het nieuwste boek van Hilda Spruit eerder lezen dan het bij de drukker lag. Omdat ook Geestverwanten al gelezen had, was ik erg benieuwd naar het vervolg. Voor Kings Things, het gratis mailingmagazine van de Stephen King Fanclub, gaf ik het boek een 9,5 en schreef ik de volgende recensie:

In oktober 2015 recenseerden we het debuutboek van Hilda Spruit, met de naam Geestverwanten. In dat boek werd Merthe’s leventje op zijn kop gezet omdat ze geadopteerd bleek te zijn. Omdat ze veel vragen had ging ze met tienervriendinnen glaasje draaien, in de hoop dat de geesten haar verder konden helpen. Ze belandden in een spannend, niet te stuiten, spiritueel avontuur dat hun leven veranderde.
En dat boek heeft nu een (los te lezen) vervolg gekregen: Verschijningen. Schrijfster Hilda is 56 jaar en woont en werkt in Zoetermeer, en won met Geestverwanten in 2016 de Jonge Jury Debuutprijs.

Het heeft even geduurd dus, maar ik heb de grote eer gehad om een van de proeflezers te zijn voor dit vervolg, waarin Merthe en haar vriendinnen Fenneke en Anouk er ook weer zijn. Het boek is prima als standalone te lezen, maar je hebt wel een voorsprongetje als je het eerste deel al hebt gelezen. Want dan ken je de tienermeisjes al een beetje en weet je bijvoorbeeld dat Merthe spiritueel begaafd is. En dat de vriendin van haar tante Tilly een paragnost is met de naam Margreet, en dat zij de signalen die bij Merthe doorkomen op een laag pitje heeft kunnen zetten. Dan ontdekt ze een foto van een vermist meisje en beseft ze dat ze niet anders kan dan luisteren naar haar zesde zintuig. Geleid door de verschijningen die haar vanaf dan niet meer loslaten, stappen zij en haar hartsvriendinnen een gevaarlijk avontuur tegemoet.

Zal het hen lukken om het meisje terug te vinden? Maar we zijn een jaar verder ten opzichte van het eerste boek, en het blijkt dat Anouk ondanks wat ze meemaakten toch aan een nieuw spelletje is begonnen dat de geesteswereld niet met rust laat: de Charlie Charlie Challenge. Bovendien wordt Merthe nu op school gepest omdat Anouk de anderen in de klas wat heeft verteld over haar gave. Helaas voor Merthe, wordt ze de laatste nachten steeds wakker omdat er een kilte langskomt en ze dan steeds een paar benen bij haar bed ziet. Dat wordt steeds erger: ze slaapt slecht en zij is de enige die ze ziet. Haar vader wil haar naar de psychiater hebben, maar haar moeder en zijzelf willen liever terug naar Margreet, die ook de politie helpt met het oplossen van zaken. Als Anouk dan last blijkt te hebben van oorsuizen na het spelletje Charlie Charlie denken ze dat er nog geestresten in haar hoofd zitten en besluiten ze om samen te spijbelen en naar tante Margreet te gaan. Later blijkt het allemaal te maken te hebben met het spoorloos verdwenen meisje Demi. Margreet wordt betrokken bij de politiezaak en omdat Merthe steeds meer te zien krijgt wordt ook zij min of meer gedwongen te helpen om de zaak op te lossen.

Ik wil meer dan dit zeker niet verklappen, maar in dit boek komen voor een tiener veel belangrijke thema’s aan bod zoals de tweede wereldoorlog, social media, ouders van een vriendin die gaan scheiden, verliefd, vriendjes, gepest worden, ruzie met je beste vriendin, maar ook misdadigers die het op haar voorzien blijken te hebben. En dat naast de nodige spiritualiteit en paranormaliteit. Nu ben ik natuurlijk allang geen tiener meer, maar ik vond het ontzettend spannend geschreven. Het is heel mooi opgebouwd, het klemt zich aan je vast en heeft een fantastische spanningsboog die je in sneltreinvaart zo door het boek trekt. En het blijft dus ook spannend tot het laatste woord! Je voelt Merthe’s onrust omdat haar gave weer op volle kracht terug is, dat haar stoere vriendin het moeilijk heeft en ook de vlinders in haar buik voor dappere Maikel.

Het is duidelijk te merken dat de schrijfster zich goed heeft verdiept in spiritualiteit en hoe de politie omgaat met verdwijningen. Daarom zit het boek vol kleine, mooie details die het verhaal helemaal afmaken. Het einde is bijzonder stoer, en de epiloog belooft een vervolg. Ik hoop echt dat Maikel en Merthe een vervolg gaan krijgen en Hilda een derde deel gaat schrijven van wat inmiddels een geweldig toffe serie blijkt te worden. Wat ik al schreef over het eerste deel, geldt zeker voor dit vervolgverhaal: het is echt de moeite om te lezen, en wat mij betreft wordt er ook een film van gemaakt. Het is bijzonder spannend, met een mooie, volle vaart en daarnaast bijzonder goed verteld.