Aangrijpend verhaal met sterk hoofdpersonage

Het Geheugenboek is een boek waar enorm veel onderzoek achter zit. Dat moet ook wel, want het hoofdpersonage leidt aan een zeldzame ziekte, genaamd Niemann-Pick Type C, dat onder andere het geheugen aantast. Lara Avery wilde een zo realistisch mogelijk beeld neerzetten van deze ziekte en gebruikte hiervoor haar eigen ervaring met haar dementerende grootouders. Het Geheugenboek ontstond toen Avery erover na dacht hoe zij hoogstwaarschijnlijk ook met dementie te maken krijgt in de toekomst en hoe zij dat zal ervaren. Naast Het Geheugenboek heeft Avery meer Young Adult-boeken op haar naam staan en ook voor haar nieuwe boek doet zij veel door onder andere interviews af te nemen. Het Geheugenboek wordt beschreven als een ontroerend en inspirerend boek. Zal het deze beloftes waarmaken?  

Het Geheugenboek volgt de tiener Samantha ‘Sammie’ McCoy. Sammie heeft al sinds kleins af aan haar hele leven uitgestippeld: ze gaat hoge cijfers halen en haar saaie dorp voor eeuwig verlaten om aan NYU te studeren. Daarnaast heeft ze ook een talent voor debatteren en staat ze op het punt om een grote debatwedstrijd te winnen met haar beste vriendin als debatpartner. Haar wereld komt echter op de kop te staan als ze gediagnosticeerd wordt met de ziekte Niemann-Pick Type C (NPC). Deze ziekte tast alle hersenfuncties aan en zo ook het geheugen. Dit betekent onder andere dat Sammie meer en meer zal vergeten en dat haar levensverwachting niet hoog is. Sammie laat zich echter niet uit het veld slaan en probeert haar leven weer op te pakken, mede door te besluiten haar diagnose aan niemand te vertellen. Daarnaast ontstaat ook ‘Het Geheugenboek’: een lang boek dat Sammie aan zichzelf schrijft en beschrijft als een persoonlijke ‘dictionaire’. Hierin beschrijft Sammie een hoop levensgebeurtenissen en volgen we haar strijd tegen NPC die helaas geen goed einde zal hebben.   

Allereerst springt de opvallende schrijfstijl eruit: we lezen Het Geheugenboek vanuit het perspectief van Sammie, alsof we een hoop brieven en notities lezen die Sammie gericht heeft aan zichzelf, in het geval dat ze dingen vergeet. Op deze manier lees én voel je mee met Sammie gedurende haar strijd met de ziekte. Hierdoor is het boek gemakkelijk leesbaar. Het maakt het extra aangrijpend als blijkt dat Sammie gedurende het verhaal een steeds onbetrouwbaardere verteller wordt als de ziekte meer en meer delen van haar hersenen aantast. Op zulke momenten springen soms andere personages bij en vertellen ze wat er écht is gebeurd.  

Het boek leest als een speer gedurende de eerste helft van het verhaal, maar valt het tweede gedeelte tegen. Dit wordt veroorzaakt door de nadruk die op de romantiek in plaats van op Sammie’s ziekte komt te liggen. De kracht van het verhaal komt namelijk vooral uit Sammie’s kracht om haar ziekte aan te gaan, maar ook hoe ze er problemen door ondervindt en hoe haar omgeving daar op reageert. Als lezer volg je haar aftakeling, maar ook haar wil om te leven en alles uit haar dagen te halen. Hierdoor is Sammie een krachtig en interessant personage om te volgen. Het is daardoor zonde dat de ontwikkeling van de ziekte en hoe ze daarmee om gaat minder nadruk krijgt om zo ruimte te bieden voor romantiek.  

Het Geheugenboek is een aangrijpend verhaal met een sterk hoofdpersonage. Sammie is niet bang om haar dromen te volgen en weet precies hoe haar toekomst eruit komt te zien. Dat maakt het des te schrijnender dat ze op zulke jonge leeftijd ziek wordt. Gelukkig zijn er veel luchtige momenten in het boek, vooral door de interessante personages rondom Sammie die steun bieden. Het boek leest als een trein met het eerste gedeelte als hoogtepunt en een wat zwakker romantisch verhaal in het tweede gedeelte. Desondanks is het een verhaal waar elke lezer met of zonder dementerende dierbaren zich in zal herkennen en dat nog lang herinnerd zal worden.