Onzichtbaar leed zichtbaar gemaakt

De tweede roman van Murat Isik(1977) “Wees Onzichtbaar”, is een prachtig boek over het leven van een Zaza(Turks) migrantengezin in de beginjaren tachtig.

De schrijfstijl van Isik is vertellend vanuit de hoofdpersoon Metin, die als vijfjarig jongetje vanuit Duitsland naar Nederland verhuist.
Waarschijnlijk zijn veel gebeurtenissen autobiografisch, maar dat wordt niet expliciet vermeld.

De korte hoofdstukken maken dat het boek prettig te lezen is, je kan op elk gewenst moment het verhaal weer oppakken.
Soms is het jammer dat je door de korte hoofdstukken, het boek telt er 102, weinig diepgang in sommige personages kan vinden,maar dat maakt het boek niet minder interessant.

De auteur neemt je mee in de tragische lotgevallen van een gezin wat vooruit probeert te komen in de maatschappij, maar dat blijkt een haast onmogelijke opgave.
De dominante vader die voornamelijk voor zichzelf en de uiterlijke schijn leeft, regeert in dit gezin en verliest daarbij het welzijn en welbevinden van zijn onderdanige vrouw en zijn twee kinderen uit het oog.

We volgen Metin vanaf zijn vroege jeugd en maken kennis met zijn strijd en pijn op de weg naar volwassenheid.
Door de meesterlijke vertelwijze die soms tragisch, soms komisch, maar steeds meeslepend is, wordt het boek nergens saai.

Het feit dat het verhaal zich afspeelt in de Bijlmer is een belangrijk gegeven.
De wijk die een meesterstuk had moeten worden en zo veelbelovend begon, raakt in verval en verwordt tot achterstandswijk.
De ramp met de Boeing trekt een behoorlijke wissel op het leven van de bewoners in de Bijlmer.

Dat dit boek genomineerd is voor de shortlist Literatuur Prijs 2018 vind ik zeer terecht en mag zich voor mij hoe dan ook een winnaar noemen. Van mij krijgt hij dan ook de volle vijf sterren.