Lezersrecensie
nieuwe handen
05 jan 2010
In het boek Nieuwe handen vertelt Gerie Smit haar persoonlijk verhaal. In 2001 was zij een van de slachtoffers van de brand in café 't Hemeltje in Volendam. Nieuwe handen valt op door het eerlijk taalgebruik en is beslist het verhaal van een toen 15 jarig meisje die volkomen onwetend een gezellige Nieuwjaarsnacht wil vieren. Nadat het noodlot is toegeslagen wordt haar lang informatie onthouden. Door haar verwondingen wordt ze beademd waardoor ze niet tot praten in staat is. Afgezien van haar zwaar letsel is het vooral pijnlijk om te lezen hoezeer haar lijden vergroot wordt door het ontbreken van communicatie en het niet weten wat er gebeurd is.
Ronduit verbijsterend is de falende psychologische hulpverlening. Het is daar waar het toen 15 jarig meisje het heft in haar ‘nieuwe handen’ neemt.
Gerie Smit verdiend respect om haar moedig besluit haar leven op zo’n heldere wijze te beschrijven. Ze beschrijft haar lijdensweg van binnenuit, het zijn haar belevingen, het is haar strijd. Gerie Smit overleeft, ze is getekend door littekens. Ze laat echter bovenal zien dat ze puur op eigen kracht zich ontwikkeld heeft tot een jonge vrouw die vooral besluit de regie over haar leven zelf stevig vast te houden.
Het boek Nieuwe handen is zeker voor onze opgroeiende jeugd een aanwinst. Voor de volwassene onder ons is het een voorrecht om te mogen lezen hoe onze jeugd kan vechten, vooruit wil en door kan gaan met leven.
In het boek Nieuwe handen vertelt Gerie Smit haar persoonlijk verhaal. In 2001 was zij een van de slachtoffers van de brand in café 't Hemeltje in Volendam. Nieuwe handen valt op door het eerlijk taalgebruik en is beslist het verhaal van een toen 15 jarig meisje die volkomen onwetend een gezellige Nieuwjaarsnacht wil vieren. Nadat het noodlot is toegeslagen wordt haar lang informatie onthouden. Door haar verwondingen wordt ze beademd waardoor ze niet tot praten in staat is. Afgezien van haar zwaar letsel is het vooral pijnlijk om te lezen hoezeer haar lijden vergroot wordt door het ontbreken van communicatie en het niet weten wat er gebeurd is.
Ronduit verbijsterend is de falende psychologische hulpverlening. Het is daar waar het toen 15 jarig meisje het heft in haar ‘nieuwe handen’ neemt.
Gerie Smit verdiend respect om haar moedig besluit haar leven op zo’n heldere wijze te beschrijven. Ze beschrijft haar lijdensweg van binnenuit, het zijn haar belevingen, het is haar strijd. Gerie Smit overleeft, ze is getekend door littekens. Ze laat echter bovenal zien dat ze puur op eigen kracht zich ontwikkeld heeft tot een jonge vrouw die vooral besluit de regie over haar leven zelf stevig vast te houden.
Het boek Nieuwe handen is zeker voor onze opgroeiende jeugd een aanwinst. Voor de volwassene onder ons is het een voorrecht om te mogen lezen hoe onze jeugd kan vechten, vooruit wil en door kan gaan met leven.
1
Reageer op deze recensie