Interessante roman met verrassingen en een heerlijk humoristische schrijfstijl

Deze roman kreeg ik gratis bij het hele pakket toen ik de zelfhulpboeken en studieboeken van Gijs Jansen kocht als onderdeel van mijn coachopleiding.
Ik wist niet goed wat ik moest verwachten, want ik ken Gijs redelijk goed in de hoedanigheid van opleidend psycholoog en heb veel webinars van hem gezien. Maar dit was geen zelfhulp- of opleidingsboek...
Al op de eerste pagina herkende ik de tone of voice van Gijs heel duidelijk. De humor sijpelt tussen alle regels door, ook (of juist) als er zware onderwerpen besproken worden.
De roman las heerlijk vlot weg en als je denkt te weten hoe het verhaal in elkaar zit en alles zal gaan verlopen, blijkt het totaal een andere kant op te gaan. Ik werd 2x verrast door plotwendingen (op een fijne manier) en ik sloeg het boek met een zeer voldaan gevoel dicht.
Wat een mooie reis maakt de hoofdpersoon mee en wat leert hij veel over zichzelf.

De kleine minpuntjes die ik ervaarde (en die geheel aan mij lagen, niet aan het boek zelf):
- Ik weet dat Gijs (net als de hoofdpersoon) een slechte relatie met zijn vader had, dus ik bleef een beetje zoeken naar de kern van waarheid in dit volledig fictieve verhaal
- Ik had de rol van één van de overleden hoofdpersonen héél anders ingeschat (ik dacht dat het een zusje was, maar het bleek de dochter). Dit wordt nergens expliciet benoemd, maar door de zinsopbouw op het moment dat deze persoon voor het eerst genoemd wordt, liet mij dat denken en dus moest ik flink schakelen toen er meer bekend werd over deze persoon. Ik noem geen namen om spoilers te voorkomen...
- De versie van het boek die ik las, had witregels op de plek waar een ander boek alleen een nieuwe regel (nieuwe alinea) zou hebben. Dit maakte dat het boek uit allemaal losse blokjes leek te bestaan en dat maakte dat ik moest schakelen. Je verwacht dan een verandering van tijd of plaats, maar dat was niet het geval. Nu had ik geloof ik een exemplaar uit de laatste proefdruk, dus dit is vast niet de officiële opmaak geworden. Het haalde me af en toe uit het verhaal.