Rouwende dame omringt door irritante mensen

In boeken is het wel vaker aan de orde dat je een personage niet zo mag... Soms worden er hele sterke karakters neergezet en snap je het tegenwicht wat die moeten bieden aan de verhaallijn.
In dit geval vond ik IEDEREEN irritant.
De hoofdpersoon is net haar moeder verloren en daarom 'een beetje een slappe vaatdoek' die niks weet en wil, die een onlogische beslissing neemt (als overtuigd vegetariër, die ook vega is opgevoed ineens zin hebben in vlees... Ik weet het niet hoor, maar dat voelt wat geforceerd. De vrienden om mij heen die zo in het leven staan, hebben allemaal een soort ingebouwde afkeer van de geur en smaak van vlees, nog los van het dierenwelzijn etc). Maar ach, voor het verhaal is het een leuk gegeven dat de influencer van haar troon valt en massaal wordt 'uitgekost'.

De zus en nicht van Nadia zijn ronduit bitches, ondoordacht, onfatsoenlijk en asociaal.
De manager die ook een huisvriendin is, vind ik ook maar een opdringerige persoonlijkheid.
Allemaal niet met een flinke gun-factor o.i.d.
De enige die vriendelijk en menselijk (en normaal) is, lijkt me de man uit de trein (Sergio) die een grotere rol gaat spelen, maar ook die heeft rare trekjes die alleen lijken te bestaan om de verhaallijn te ondersteunen.

Dan zit er ook nog eens een paar keer flinke herhaling in het verhaal (waarom het zo sneu is als de manager niet meer voor Nadia kan werken) en wordt er te lang om de kern (laatste pagina van de brief van de overleden moeder) heen gedraaid.
Alles bij elkaar dus geen sterk verhaal als je het mij vraagt...