Spannend tussendoortje

112/144 2025 Onkruid vergaat niet van Marcella Kleine. Als vaste Verhalenfabriek recensent mocht ik dit spannende #tussendoortje recenseren. In het begin wordt de toon gelijk gezet. De gebeurtenissen zijn heftig. In het volgende hoofdstuk leren we Inge Distel pas echt goed kennen. Ze heeft tbs en werkt aan haar terugkeer naar de maatschappij. Haar dochters Lotte en Mara wonen in een pleeggezin en ze mag ze nu eenmaal per maand bezoeken. Inge worstelt met het feit dat ze er niet vaker voor hen kan zijn. Maar ze houdt hoop dat het ooit nog goed komt en ze weer samen een gezin kunnen zijn. Dan wordt er echter roet in het eten gegooid. Inges ex Eric duikt weer op en probeert haar te overtuigen van het feit dat hij haar heeft vergeven. Meent hij dat echt? Of zit er meer achter? In het boek zit een tweede verhaallijn in een cursieve tekst. Langzaam kom je er achter wie deze persoon is. Het plot is goed en het voelt, ondanks dat het een novelle is, als een afgerond verhaal. Fijne, beeldende schrijfstijl.

Juul_DeVerhalenfabriek