Shuggie Bain

Soms word je boven verwachting getroffen door een boek, en bij Shuggie Bain was dat voor mij het geval: het geleidelijke besef dat je een juweel in handen hebt! Het beeldende taalgebruik, de vlotte schrijfstijl en de humor maken het verhaal tot een echte pageturner. De mooie, trotse Agnes raakt steeds vaker teleurgesteld in het leven en worstelt met haar alcoholverslaving. Haar jongste zoontje Shuggie, die zo eindeloos loyaal aan haar is en steeds het beste hoopt, toont zijn liefde in een bijna blinde toewijding. Maar ondertussen worstelt Shuggie ook met zijn ‘anders zijn’ en heeft hij het moeilijk in contact met andere kinderen. Het is een hartverscheurend verhaal….Het leven in de arme mijnwerkerswijk in Glasgow met de economische recessie, het beleid van Thatcher en de sluiting van de mijnen heeft desastreuze gevolgen. Het verhaal is aangrijpend, maar nergens ondraaglijk zwaar vanwege de humor, de liefde en de prachtige schrijfstijl. (Het dialect van Glasgow is overigens weergaloos vertaald; complimenten voor de vertalers!). Ik heb aan het eind van het boek met pijn in het hart afscheid moeten nemen van de personages, zoals dat gaat met het uitlezen van prachtige boeken…. Ik begreep dat dit een debuut was; ongelooflijk, wat kan deze man schrijven! Ik kijk uit naar zijn volgende boeken.