een verhaal dat gaat over loslaten en vasthouden, met humor en romantiek. En mooie verhalen over de Camino zelf.

Margje P. Hofstee is het pseudoniem van Marlies (Margje als doopnaam) van der Steeg en Pieter Hofland. Ze deden mee aan de ‘Summer Romance’ schrijfwedstrijd en het ingestuurde verhaal werd gekozen uit maar liefst 85 inzendingen. Een reis om nooit te vergeten komt hieruit voort en verschijnt in april bij uitgeverij Kabook.

Marlies liep in 2010 de Camino, fietste deze tocht samen met haar man in 2013, liep hem weer in 2018 en in 2022 hebben ze hun bedrijf verkocht en sindsdien lopen ze een 12.000 kilometer lange wandeling door Europa.

Dat de auteurs weten hoe een pelgrimstocht verloopt en welke obstakels, paden en mooie momenten een pelgrim meemaakt is duidelijk te lezen in dit boek. Ze hebben gekozen voor een hoofdpersoon die alles voor elkaar lijkt te hebben, een lieve vriend, vriendinnen, een baan, een huis als haar vriend haar leven behoorlijk overhoop gooit. IN plaats van terug te gaan naar haar gevestigde leven maakt ze de keuze om er toch voor te gaan om bij Maastricht de tocht al bijna op te geven als iemand haar een helpende hand (of zooltje) reikt. En de tocht gaat verder. Ze ontmoet mede pelgrims en tijdens hun gezamenlijke reis met ieder hun eigen doel zorgen ze voor een verhaal dat gaat over loslaten en vasthouden, met humor en romantiek. En mooie verhalen over de Camino zelf.

“zonder alle pelgrims die ik onderweg ben tegengekomen, was ik al duizend keer omgekeerd.”

Dit auteursechtpaar heeft gezorgd voor een bijzonder mooi boek dat van mij nog veel dikker had mogen zijn. In het verhaal worden tijdssprongen gemaakt waardoor er soms te snel over bijzondere gebeurtenissen heen geschreven wordt. Ik had graag meer gelezen over de ontmoeting en de gesprekken met Boris of over hoe het na het eindpunt zou zijn gegaan.
De kracht van het boek zit hem in de schrijfkunst van deze mensen. De samenwerking lijkt naadloos want het is niet te zien wie wat heeft geschreven. Ze laten echt de liefde voor schrijven zien aan de lezer. Het is ook een talent om best wel beladen onderwerpen als rouw, verlatingsangst en jezelf vinden in een luchtige schrijfstijl te verpakken. Net emotioneel genoeg om mee te leven en vlot genoeg om door te willen lezen, er niet in te blijven hangen en vooral niet de oordelen over de ander.
en epiloog in de vorm van een lieve whats app is origineel gevonden maar er had best nog een boek in gezeten als het einde een open einde was geweest.
Waar ik wel op hoop is dat deze auteurs niet stoppen met het combineren van wandelen en schrijven. Als liefhebber van geschiedenis verhalen is er echt genoten van de verhalen over de Camino zelf, over de kip en de haan en de bruggen. Mooi verwerkt in het geheel. Ze laten echt zien dat ze de lezer mee kunnen nemen in verschillende verhalen die samenkomen in een heerlijke feelgood. Maar het is ook duidelijk dat we van deze mensen nog veel meer kunnen verwachten.