Julia Drake maakt gebruik van mooie zinnen en tegenstellingen

Violet is een dwarse puber die na de zelfmoordpoging van haar broer door haar ouders naar haar oom gestuurd wordt. Die woont in een stadje, Lyric, dat een grote rol heeft gespeeld in de familiegeschiedenis van Violet.
Violet probeert zich in het begin van het verhaal letterlijk en figuurlijk onzichtbaar te maken, ze scheert haar haren af, trekt oude kleding aan en doet haar best om niet op te vallen. Ze gaat werken in het plaatselijke aquarium, een vervallen oud pretpark. Ik vond het een mooie vergelijking. Naarmate het verhaal vordert bloeit Violet op. Dat komt onder andere omdat ze een nieuw doel vindt; ze gaat namelijk met haar nieuwe vriendenkring op zoek naar het schip dat zo’n grote rol heeft gespeeld in haar familiegeschiedenis. Daarnaast ontdekt ze de liefde, de vriendschap en dat het leven in het stadje in Maine helemaal niet zo erg is als ze dacht.
Mooie beschrijvingen van de omgeving maken dat je er naar toe wilt gaan, goede beschrijvingen van de personages geven je het gevoel dat je onderdeel bent van de vriendengroep. Iedere personage heeft een duidelijke eigen plek in het verhaal.
Julia Drake maakt gebruik van mooie zinnen en tegenstellingen. Ook de gesprekken tussen de personages krijgen veel ruimte. Violet krijgt in het begin totaal geen contact met haar familie. Er is slecht bereik in Lyric, ze durft ook niet te schrijven naar haar broer. Naarmate het verhaal verder gaat krijgt ze steeds meer contact met haar oude wereld, en dan lukt het schrijven ook weer. Een briefwisseling volgt. Ze wil ook 2 vrienden helpen om verliefd op elkaar te worden maar of dat goed gaat?
Wat de zee vertelt is een cadeautje, een verhaal dat zo mooi en op een bijzondere manier verteld wordt dat je blijft lezen. De snelheid van het verhaal had soms iets sneller gemogen en iets meer in het hier en nu maar al met al heb ik genoten van dit verhaal, een mooie young adult in een sprookjesachtige cadeauverpakking. Rest mij nog om de cover van het boek extra aandacht te geven. Ik kreeg het boek van de uitgeverij met een flessenpost flesje en een lintje en dat maakte het boek samen met de mooi versierde cover een echt presentje.