Hedendaagse liefdesgeschiedenis

Eind jaren negentig las ik High Fidelity van Nick Hornby. Het was destijds een van mijn lievelingsboeken. Het ging over muziek, relaties, volwassen worden en de humor vond ik geweldig. Daarna las ik nog enkele andere boeken van Hornby, maar toen ben ik hem uit het oog verloren. Tot ik onlangs ‘Op het eerste gezicht’ voorbij zag komen bij De club van echte lezers. Het leek me leuk om weer iets van hem te lezen.

‘Op het eerste gezicht’ speelt zich af in 2016, het jaar van de Brexit in Groot-Brittannië. Het gaat over de 42-jarige blanke Lucy, en Joseph, een jonge zwarte man van net boven de twintig. Hij is werkzaam als hulp bij de slagerij in de buurt en afkomstig uit een lagere sociale klasse en zij woont in een vrij luxe, vrijwel geheel witte wijk en is afkomstig uit de vrij gegoede middenklasse. Ondanks alle verschillen en commentaar van hun naasten raken ze verliefd op elkaar en krijgen ze een relatie. Het is een modern verhaal over twee mensen uit verschillende werelden die elkaar toch weten te vinden.

Hornby laat in het boek mooi zien hoe vooroordelen in de politiek en op het persoonlijke vlak bepalend zijn voor ingrijpende keuzes die gemaakt worden. Vooral Lucy is onzeker over het leeftijdsverschil en de gevolgen die dat in de toekomst gaat krijgen.
“Het had vast te maken met ouder worden, dacht Joseph, die obsessie om vooruit te spoelen. Hij kon het in elk geval niet en dacht dat niemand van zijn leeftijd het kon, deed of wilde.”
"Maar jonge mensen… Wij zijn er niet zo goed in om aan morgen te denken. Roken. Pensioen. Junkfood De hele zooi. Wil je iemand die jonger is als jij? Dan zul je ermee moeten leven.”

Lucy en Joseph aarzelen allebei om hun relatie aan de buitenwereld te presenteren. Als ze het uiteindelijk doen, levert dat gênante of moeilijke situaties op. Zoals bij een quiz op de school van de twee zonen van Lucy, tijdens een theatervoorstelling, of een etentje met vrienden van Lucy. Dat vond ik de beste stukken.

Zoals ik van Hornby gewend was, zit het boek vol spitse dialogen. Ik merkte nu echter dat ik af en toe de draad kwijt raakte. Wie zegt nu wat? Dan moest ik even teruglezen, en raakte ik uit de flow. Daarbij miste ik iets van een plot. De liefdesgeschiedenis kabbelde iets te veel voort.

Conclusie: ‘Op het eerste gezicht’ is een luchtig boek wat raakt aan serieuze en interessante kwesties. Toch is het niet (meer) helemaal mijn soort boek. Het is geen tweede ‘High Fidelity’. Maar voor degenen die graag over een hedendaagse liefdesgeschiedenis lezen, waarin actuele problemen aan bod komen is het een fijne roman.