Een lange zit..

Dit was een lange zit. 993 pagina's (volgens mijn e-reader). Gelukkig heb ik me door het eerste hoofdstuk heen geworsteld, want dat begon niet echt indrukwekkend. Gaandeweg werd het verhaal echter steeds interessanter

Liefde, loyaliteit, heldhaftigheid, plicht, oorlog, alles komt aan bod in dit boek. Dit is voor mij echte fantasy, geen Harry Potter-fantasy, maar pure fantasy. O.. en draken.. Er zijn draken in dit boek.

De weesjongen, Puc, wordt door de magiër aangenomen als zijn leerling. De jongen lijkt echter weinig magische krachten, tot de dag dat hij de dochter van de hertog red van twee trollen.
Zijn vriend Tomas ondergaat zijn militaire training veel beter.

De karakters zijn goed ontwikkeld en maken flink wat groei door. Wat ik jammer vind is dat er soms flinke sprongen in tijd worden gemaakt in een paar regels.

Wat opviel is hoe Arutha van een bij-figuur (eentje waarvan je het bestaan eigenlijk al weer gauw was vergeten) zich ontwikkelde tot een van de hoofd-karakters van het boek.

Een van de weinige boeken die 5 sterren krijgt van mij. We zullen zien of dat in Zilverdoorn nog zo blijft.