Weerwolfavonturen

“Het is nacht in het Weerwolvenbos.
De bomen werpen donkere schaduwen.
Wind ruist door de takken.
Bladeren ritsleen.
In het licht van de volle maan rent een kleine gestalte…’

Al weer het 28e deel in de serie van Dolfje. Ongeloofelijk! Ik had al een tijdje geen nieuwe Dolfje meer gelezen en was blij verrast van de mooie gekleurde pagina’s toen ik het boek opende!

Het verhaal is weer als vanouds.

Dolfje droomt dat Noura om hulp roept en de volgende dag blijkt ze echt verdwenen.
Opa Weerwolf vertelt over een wezen dat zich schuilt houdt op de Droomberg in het Duistere Woud die dromen afpakt; de Droompakker.

‘Heel lang geleden, toen míjn opa nog leefde, was er een verhaal over een vreemd wezen. De droompakker, zo noemden ze hem.
Een wezen dat dromen stal uit de hoofden van kinderen.
Soms ook van dieren, maar toch vooral van kinderen.’

Om Noura te redden moet Dolfje zijn eigen dromen eerst terugvinden. Daarbij krijgt hij hulp van Valentijn Vampier…. Of toch niet?
Zal het Dolfje lukken?

Weer een heerlijk boek vol weerwolfavonturen waar heel veel kinderen op school van zullen smullen. De vormgeving is zoals ik al zei prachtig, het taalgebruik niet al te moeillijk en lekkere korte zinnen en hoofdstukken. Gewoon heerlijk ‘des Dolfjes’! Wrow!