Geweldig boek vanaf 50 pagina's

Ik keek zwaar op tegen deze schoolopdracht. Niet omdat ik niet graag lees, maar omdat ik het boek niet zelf mocht kiezen. Na 50 pagina's had ik nog steeds gelijk: het boek was saai, omdat ik het niet zelf gekozen had. Maar na deze 50 pagina's kwam het verhaal op gang en voelde ik de spanning die Djibril meemaakte. Ik voelde de frustaties en irritaties van Vasquez en ik voelde de pijn van Cécile. Ik heb nog nooit zo hard moeten wenen tijdens het lezen. Tranen stroomde over mijn wangen tijdens de laatste pagina's. Wat ben ik blij dat ik verplicht werd om dit boek te lezen.